Kim Bu Kız :?

İlk yazının tanıtıcı yazı olması gerekiyormuş,sevgili blog oluşturma ile ilgili sitelerde yazan arkadaşlar böle diyor:)Efendim bendeniz pınar kod adı: admalzede:)Bu admalzede'nin hikayesini daha sonra ayrı bir yazıda anlatırım,dünyanın en güzel ülkesi Türkiye'nin nadide ili Aydında dünyaya gözlerimi açmışım ve açalı tam 22 yıl olmuş,mühendislik öğrencisiyim,erasmus programı kapsamında şuanda slovakya'da öğrenciliğime devam ediyorum.Bloğu açmamı sağlayan en büyük nedenlerden biri olarak bunu yazabiliriz.Bir arkadaşımın önerisi üzerine düşündüm taşındım,az kaşındım bende iyi olacağına karar verdim.Ne demişler 'SÖZ UÇAR YAZI KALIR'.Yurt dışına ilk defa çıkan genç öğrenci kız!(bu tabirinde hikayesi var) olunca maceraların ardı arkası kesilmiyor,ne gün ne yaşıyacağın hiç belli olmuyor,işte bende bunları ilerde ayrıntılı hatırlayabilmek ve yakın çevrem haricindeki arkadaşlarla da paylaşabilmek için baş koydum bu yola:)Karakter olarak merak edenler olursa
tam anlamıyla kova burcu özelliklerini taşıyorum,sıkıntıya gelemem,özgürlükçü bir yapım var,insanlara yardım etmeyi severim,az biraz zekiyimdir,bazen istemeden de olsa insanları ezebiliyorum ama gerçekten istemeden oluyor sonradan farkediyorum,bencil olmamak için çok uğraşırım bazen şizofren derecesinde başka açılardan kendime yaklaşıp kızım sen napıyorsun dediğim oluyor,kötü özelliklerimden biride dağ gibi büyüyen gururum,hata yaptıktan sonra özür dilemek benim için çok zor oluyor.Ailem olmazsa olmazlarımdan herkesin ailesi önemlidir ama ben ayrı bir düşkünüm burdan ana kuzusu falan olarak algılanmasın tam tersiyim ama herhangi bir konu bir kişi yada ben bile söz konusu olsam ailemin çıkarları her şeyden önce gelir.Beni tanıyan kişilerin bende ilk farkettikleri özelliklerimden biri şansızlığımdır.Bazı insanlara ki bunların başında kardeşim gelir 'arkadaş bir insanda bu kadar mı bal olur' dersiniz,sanırım ben bu lafı ömrüm boyunca duyamıycam.Benim işlerim genelde üstün çabalarım sonucu gerçekleşmiştir,herşeyim ters gidiyor diyemem ama olması için herkesten daha fazla uğraşırım ekstra şeyler yapmam gerekir.En basitinden mesela bütün sınıfa proje konusu dağıtılır,benim konum sadece ingilizce kaynaklarda olan bir konu denk gelir,onun için bir de çeviri yapmak zorunda kalırım,mağazada bir gömlek beğenirim bedeni kalmaz diğer şubesinde olduğunu ordan alabilceğimi söylerler,pc başında çok önemli sunum üzerinde çalışırken tak diye pc kapanır bütün çalışma yok olur bir daha hazırlamak zorunda kalırım,bilet kuyruğunda sıra bana gelince abi öğle arasına gider öğleden sonrayı beklerim falanda filanda bunun gibi birçok şey..Bunların birini yaşasanız normal gelebilir ama üstüste üstüste insanı çileden çıkarıyor.İlk başta çok kafaya takıyordum ama şimdi ben bile kendimle dalga geçiyorum.Bu şansızlığıma bağlı olarakta giderek planlı programlı bir insan olmaya başladım,hiç bir şeyi şansa bırakmadan olabildiğince dış etkenlerden etkilenmiyecek şekilde ayarlamaya çalışırım.Sorumluluk duygum yüksektir,bir iş şu güne olcak deniyorsa o gün hazır olur,yada yarın şu saatte kalkıcam diyorsam kaçta yatarsam yatıyım saat çalmadan uyanırım.Bunun olumsuz yansımaları da var tabi,ortak bir işte karşımdaki insan sorumluluk duygusundan yoksunsa benim sinir katsayım hızla artmaya başlar,birde dayanırım ikide uyarırım üçüncüde patlarım,sabırsızımdır,öğrenmeyi severim hatta insanların çoğunun boş yaşadıklarını düşünüyorum,bugünde dünün aynısıysa bana göre yaşamanın bir anlamı yoktur,kendimi her yönden geliştirmeye çalışırım gibi gibi böle yazdıkça uzar bu liste:)Yeri geldikçe,yazılar oluşmaya başladıkça beni daha iyi tanırsınız zaten.Bu ilk yazım olduğu için kendimi durduramıyorum ama sonlandırmanın zamanı geldi sanırım,O zaman son olarak ne diyoruz 'beraber nice yazılara':)